Gmina Stężyca położona jest nad Wisłą, w północno-zachodniej części województwa lubelskiego, w powiecie ryckim. Administracyjnie dzieli się na 15 wsi.
O miejscowości Stężyca pierwszy raz wspomniano już w XIV wieku (1330). Funkcjonowała wówczas jako ośrodek ziemi stężyckiej i posiadała wówczas prawa miejskie, które utraciła w 1869 roku, stając się osadą. Stężyca była miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego. W okresie przedłużającego się bezkrólewia, po ucieczce z kraju króla Henryka Walezego, od 12 maja do 4 czerwca 1575 roku miasto było głównym miejscem obrad Sejmu Stężyckiego.
Pierwotna nazwa miejscowości brzmiała tak samo jak współczesna. Wszystkie miejscowości o nazwie Stężyca, leżą w pobliżu jezior lub rzek, jest tak ponieważ nazwa ta była pierwotnie związana z wodą. Według źródeł miejscowość ta powstała wokół umocnień grodu warownego, chroniącego przeprawę na Wiśle. Nazwa Stężyca może pochodzić więc od słowa stężyć, czyli wzmocnić, umocnić lub tęgi, czyli duży i mocny.
Wg danych GUS na koniec czerwca 2013 roku, gminę posiadała 5 283 mieszkańców.
Pocztówka została wydana przez Urząd Gminy w Stężycy. Zdjęcia przedstawiają krajobraz nadwiślański.