21 czerwca 2015

Bochnia

Bochnia jest gminą miejską położoną w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim. Leży na granicy Kotliny Sandomierskiej i Pogórza Karpackiego, a ściślej ujmując - na Podgórzu Bocheńskim. Takie usytuowanie miasta sprawia, że w części południowej występuje krajobraz pagórkowaty, natomiast północną część zajmują tereny równinne, otoczone przez rzekę Rabę i położoną nieopodal Puszczę Niepołomicką. 
Bochnia należy do najpiękniejszych i najstarszych miast Małopolski. Pierwsza wzmianka o mieście w źródłach pisanych pochodzi z 1198 roku. Wówczas patriarcha Jerozolimy, Aymar, w piśmie potwierdził podarowanie klasztorowi Bożogrobców w Miechowie soli z Bochni, czego dokonał rycerza Mikor Gryfita. Odkrycie soli kamiennej w 1248 roku przez Wierzbięta Gryfitę i powstanie Żupy bocheńskiej (kopalni soli), doprowadziło 27 lutego 1253 do nadania Bochni praw miejskich przez Bolesława Wstydliwego. Miasto lokowano na prawie magdeburskim, a osadę nazwano Bochnią. 
Obecnie Bochnia jest siedzibą powiatu i miastem, które nie zapominając o swej 800-letniej historii szuka szans dalszego rozwoju w przyszłości. Istniejący i tworzący się przemysł nie stanowi zagrożenia dla środowiska naturalnego miasta. Szansą na dynamiczny rozwój Bochni jest więc jej przekształcenie w ośrodek turystyki, rekreacji i lecznictwa – w oparciu o walory mikroklimatyczne i turystyczne kopalni soli. Już w XVI wieku niektórzy podróżnicy odwiedzający bocheńską żupę np. Jodok Willich z Reszla, napomykali o jej leczniczych właściwościach

Wg danych GUS z końca 2014 roku, Bochnię zamieszkiwały 30 104 osoby. 

Pocztówka została wydana przez DDK Edition. Na zdjęciach autorstwa Dariusza Krakowiaka znajdują się: 
  • Rynek Główny z pomnikiem Kazimierza Wielkiego z 1871 roku i późnobarokowy klasztor dominikanów z XVI-XVII mieszczący obecnie Muzeum im. prof. Stanisława Fischera;
  • Uzdrowisko Kopalnia Soli Bochnia, Hotel "Szyb Sutoris";
  • odbudowana dzwonnica z XVI wieku przy Bazylice św. Mikołaja Biskupa;
  • barokowe kamieniczki z przełomu XVII i XVIII wieku przy Rynku Głównym.

2 komentarze: