Toruń - gród Kopernika

Toruń jest miastem na prawach powiatu, położonym w województwie kujawsko-pomorskim. Leży w Kotlinie Toruńskiej, nad rzekami: Wisłą i Drwęcą. Prawobrzeżna część miasta należy do Pomorza, natomiast lewobrzeżna część położona jest na Kujawach.

Miasto należy do najstarszych w Polsce. Toruń otrzymał prawa miejskie 28 grudnia 1233 roku. Początek współczesnemu Toruniowi dali Krzyżacy w 1230 roku. W czasach Rzeczpospolitej Obojga Narodów miasto posiadało prawo do czynnego uczestnictwa w wyborze króla.

Toruń to ośrodek gospodarczy, kulturalny, naukowy, turystyczny oraz znaczący ośrodek archiwistyki w Polsce. Od 1999 miasto jest siedzibą marszałka województwa kujawsko-pomorskiego i jednostek podległych. W Toruniu funkcjonuje kilkanaście uczelni wyższych, kilkanaście muzeów, planetarium i obserwatorium astronomiczne.

W 1473 toku urodził się w Toruniu Mikołaj Kopernik - znany polski astronom. Dzieło Kopernika - O obrotach sfer niebieskich - dokonało przełomu i wywołało jedną z najważniejszych rewolucji naukowych od czasów starożytnych, nazywaną przewrotem kopernikańskim.

Wg danych GUS z końca czerwca 2014 roku, miasto Toruń zamieszkiwało 203 148 osób.

Pocztówka została wydana przez Oficynę Wydawniczą Pomorze z Gdańska. Zdjęcia Bogusława Nieznalskiego przedstawiają: pomnik Mikołaja Kopernika, Krzywą Wieżę oraz fontannę Flisaka.

Czerniki - gmina Kętrzyn

Czerniki to malutka wieś położona w gminie wiejskiej Kętrzyn, w powiecie kętrzyńskim, w województwie warmińsko-mazurskim. 

Czerniki, jako wieś czynszowa, została lokowana w XIV wieku na prawie chełmińskim. Już wtedy we wsi była karczma i działał młyn wodny, który funkcjonował jeszcze w XX wieku. W lipcu 1907 uruchomiono linię kolejową nr 259 na trasie Kętrzyn – Węgorzewo. Pociągi osobowe kursowały na tej linii do 30 maja 1992, a towarowe do roku 2000. Obecnie linia jest nieczynna. W 1928 przy kościele ustawiono granitowy głaz z napisem upamiętniającym poległych żołnierzy w czasie I wojny światowej. Głaz ten został usunięty w końcu lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Małą elektrownię wodną wybudowano około 1920 roku. 

Ciekawostka: Niemiecka nazwa wsi oznacza czarny kamień, z którym wiąże się legenda dotycząca Czernik. Mówi ona, że Diabeł leciał z Afryki z wielkim kamieniem, aby zburzyć budowany w Czernikach kościół. Nie zdążył jednak dotrzeć z kamieniem przed odprawieniem mszy, więc zmuszony został porzucić kamień w pobliskim lesie. 

Wg danych GUS z końca czerwca 2014 roku, gminę Kętrzyn zamieszkiwało 8 435 osób. Wieś Czerniki liczyła około 250 mieszkańców. 

Pocztówka została wydana przez Towarzystwo Miłośników Ziemi Kętrzyńskiej im. Zofii Licharowej. Zdjęcia przedstawiające widok ogólny oraz zabudowania wsi wykonał Jan Fijałkowski.

Prabuty

Prabuty to miasto położone w południowo-wschodniej części województwa pomorskiego, w powiecie kwidzyńskim, nad rzeką Liwa, siedziba gminy miejsko-wiejskiej. Miejscowość leży na terenie historycznej Pomezanii, a także wchodzi w skład makroregionu Pojezierza Iławskiego. 

Pierwsza historyczna wzmianka o Prabutach mówi o zniszczeniu w 1236 roku przez wojska krzyżackie pruskiego grodu Rezija, na miejscu którego 40 lat później rozpoczęto budowę zamku i założono osadę. Najstarszy znany przywilej lokacyjny miasta pochodzi z 30 października 1330 roku. Wspomniany zamek w połowie XIV wieku stał się jedną z najwspanialszych rezydencji biskupów w państwie krzyżackim. 

Nazwa Prabuty istniała już w średniowieczu i została przejęta prawdopodobnie od Prusów. Niemiecka nazwa wywodzi się prawdopodobnie od pruskiej nazwy ziemi - Resin (Resinburg) lub też od słowa Riesen (Riesenburg) - miasto, gród olbrzyma. Stąd też olbrzym z maczugą umieszczony w herbie miasta. 

Wg danych GUS z końca czerwca 2014 roku, Prabuty zamieszkiwały 8 782 osoby, natomiast gmina Prabuty liczyła 13 238 mieszkańców. 

Pocztówka, przedstawiająca Prabuty z lotu ptaka, została wydana w 2014 roku przez Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne Prabuty-Riesenburg. Zdjęcia pochodzą z archiwum UMiG Prabuty.

Gmina Wieprz

Gmina Wieprz położona jest w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim. 

Obszar gminy rozciąga się w obrębie Pogórza Śląskiego, ograniczonego od północy Kotliną Oświęcimską. Całą jej powierzchnię odwadniają dwa większe potoki należące do zlewni rzeki Skawy tj. Wieprzówka wraz z dopływem Frydrychówką. 

Północną część gminy zajmują głównie stawy, a wzdłuż rzek rozwinął się system taras rzecznych. Przez jej teren przebiega pieszy, letni szlak turystyczny z Głębowic przez Gierałtowiczki i Gierałtowice do Przybradza.

 Na terenie gminy Wieprz znajduje się około 44 km szlaków rowerowych. Niektóre nitki sieci połączeń rowerowych objęły gminę, przecinając ją w różnych kierunkach. Prowadzone są one w taki sposób, aby wykorzystać naturalne ukształtowanie terenu dla umożliwienia przeżycia jak największych wrażeń w podziwianym krajobrazie. 

W gminie Wieprz działa kilka średniej wielkości przedsiębiorstw. Na uwagę zasługuje wciąż czynna ponadstuletnia mleczarnia w Wieprzu. Jej historia sięga początków XX wieku. Od 1992 roku na jej bazie działa Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Wieprzu. 

Ciekawostka: Pierwsze wzmianki pisane dotyczące Gminy Wieprz datuje się na 1318 rok i dotyczą wsi Wieprz określonej wówczas jako villas militaris  - wieś obronna. 

 Wg danych GUS z końca czerwca 2014 roku, gminę Wieprz zamieszkiwało 12 115 osób.

Pocztówka została wydana przez Gminę Wieprz. Na zdjęciach przedstawiono:

• OSM w Wieprzu - fot. Bronisław Wróbel;
• stawy w Gierałtowiczkach - fot. Seweryn Gałysz;
• staw w Gierałtowicach - fot. Bronisław Wróbel;
• Wiejski Dom Kultury we Frydrychowicach - fot. Andrzej Pala;
• kapliczka w Przybradzu - fot. Andrzej Pala;
• drewniany kościół w Nidku - fot. Andrzej Pala.

Turystyczna gmina Cekcyn

Gmina Cekcyn położona jest we wschodniej części powiatu tucholskiego, w województwie kujawsko-pomorskim. Pod względem zajmowanej powierzchni należy ona do bardzo dużych gmin. Cechą charakterystyczną gminy jest bardzo duży udział lasów i gruntów leśnych, przekraczający 2/3 ogólnej powierzchni gminy. 

Gminę Cekcyn można zaliczyć do gmin turystycznych. Przez jej teren przechodzi:

•  5 szlaków pieszych wyznaczonych przez PTTK (Szlak Cisów Staropolskich - zielony, Szlak Kazimierza Sulisławskiego - czarny, Szlak im. Bartłomieja Nowodworskiego - żółty, Szlak Turystów Klubu Wszędołazy - niebieski, Szlak Pawła Gackowskiego), 
• 3 leśne szlaki rowerowe wytyczone przez Towarzystwo Miłośników Ziemi Cekcyńskiej (Borowej Ciotki CTU – 207 s - czarny, Do Piekiełka nad Brdą CTU – 208 y - żółty, Gołąbkowy CTU – 206c – czerwony). 

Największą popularnością wśród licznych akwenów wodnych w gminie Cekcyn cieszy się Jezioro Wielkie Cekcyńskie ze strzeżonym kąpieliskiem oraz wypożyczalnią sprzętu wodnego i rowerów szosowych. W gminie znajduje się też kilka ośrodków jeździeckich, dwie izby regionalne (w Małym Gacnie i w Krzywogońcu), amfiteatr przy cekcyńskiej plaży i Dwór w Starym Suminie. 

 Ponadto w gminie Cekcyn znajduje się:

•  5 rezerwatów przyrody: Rezerwat cisów Jelenia Góra im. Kazimierza Szlachetko, Rezerwat przyrody Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego w Wierzchlesie, Rezerwat przyrody Bagna nad Stążką, Rezerwat przyrody Dolina Rzeki Brdy, Rezerwat przyrody Źródła Rzeki Stążki; 
• 2 ścieżku przyrodnicze: Ścieżka przyrodniczo-dydaktyczna Jelenia Wyspa w Gołąbku oraz Ścieżka przyrodniczo - leśna Jezioro Wypalanki. 

Niewątpliwą atrakcją gminy są XIX-wieczne kościoły w Cekcynie i Iwcu, kilkanaście cmentarzy ewangelickich oraz dawny poligon „Heidekraut”, na którym obecnie odbywają się inscenizacje historyczne z udziałem grup rekonstrukcyjnych stanowiące nie lada atrakcję i żywą lekcję historii. Na terenie gminy Cekcyn utworzono także dwie wioski tematyczne: Grzybową i Borowiacką. 

Wg danych GUS z końca czerwca 2014 roku, gminę Cekcyn zamieszkiwało 6 681 osób. 

Pocztówka została wydana w 2010 roku przez Towarzystwo Miłośników Ziemi Cekcyńskiej. Zdjęcia autorstwa Dariusza Górskiego i Marka Kujawy przedstawiają cekcyńskie bogactwo lasów oraz kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Cekcynie.