23 czerwca 2015

Mielno

Mielno jest dużą, nadmorską wsią gminną położoną w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim. Leży nad Morzem Bałtyckim i jeziorem Jamno, na Wybrzeżu Słowińskim.
Największą atrakcją Mielna jest czysta, strzeżona i zradiofonizowana plaża, wokół której znajdują się kawiarnie, restauracje, smażalnie ryb oraz inne punkty gastronomiczne i handlowe. Wzdłuż plaży można spacerować promenadą. Bezpieczny zjazd z niej umożliwia łatwiejszy dostęp do plaży osobom z wózkami oraz niepełnosprawnym.
W Mielnie znajduje się najstarszy na środkowym wybrzeżu Bałtyku Klub Morski Tramp, który istnieje już blisko 60 lat. Na przystani żeglarskiej KM Tramp przy 140-metrowym pomoście funkcjonuje wypożyczalnia jachtów, kajaków i rowerów wodnych. Stąd stateczkiem wycieczkowym Mila można wyruszyć w rejs po jeziorze. Ponadto znajdują się tu liczne, doskonale wyposażone ośrodki wczasowe i rehabilitacyjne, a wśród nich Ośrodek Rehabilitacyjno-Wypoczynkowy Syrena. Na mniej pogodne dni wczasowicze mają do dyspozycji pełnowymiarową halę sportową i kryte baseny.
W centrum Mielna, na deptaku przy ul. Kościuszki można odpocząć i ochłodzić się przy fontannie, można zabrać głos w bodaj jedynym w Europie Hyde Parku, wzorowanym na londyńskim pomyśle manifestowania wolności myśli i słowa. Można również odwiedzić średniowieczny gródek strażniczy otoczony fosą, który znajduje się na trasie z ul. Kościelnej do morza. Cennym zabytkiem jest kościół parafialny Przemienienia Pańskiego. Obiekt pochodzi z XV wieku i ma niepowtarzalny klimat. We wciąż nowocześniejącym Mielnie nadal można znaleźć dobrze utrzymane budynki pochodzące z początku XX wieku. W miejscowości znajduje się także zabytkowy park dworski z przełomu XVIII i XIX wieku oraz rzeźba jelenia, z którą turyści uwieczniają się na pamiątkowych fotografiach.
W pobliskich Gąskach znajduje się druga pod względem wielkości w Polsce latarnia morska. Wybudowana w roku 1878 ma wysokość 50,2 m n.p.m. Na jej taras wiedzie 190 stopni, w nagrodę za ich pokonanie czeka widok zapierający dech w piersi. Światło latarni widoczne przy dobrej pogodzie z odległości około około 36 km dodaje bardzo oryginalnego uroku całej miejscowości. 

Wg danych GUS z końca 2014 roku, gminę Mielno zamieszkiwały 5 082 osoby, z czego ponad 2 tysiące to mieszkańcy miejscowości Mielno.

Pocztówka została wydana przez Wydawnictwo Kamera z Kołobrzegu. Zdjęcia wykonali: R. Gauer i A. Węgłowski. Na fotografiach zaprezentowana została plaża w Mielnie, fragment Bałtyku z zachodzącym słońcem oraz latarnia morska w Gąskach.

21 czerwca 2015

Bochnia

Bochnia jest gminą miejską położoną w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim. Leży na granicy Kotliny Sandomierskiej i Pogórza Karpackiego, a ściślej ujmując - na Podgórzu Bocheńskim. Takie usytuowanie miasta sprawia, że w części południowej występuje krajobraz pagórkowaty, natomiast północną część zajmują tereny równinne, otoczone przez rzekę Rabę i położoną nieopodal Puszczę Niepołomicką. 
Bochnia należy do najpiękniejszych i najstarszych miast Małopolski. Pierwsza wzmianka o mieście w źródłach pisanych pochodzi z 1198 roku. Wówczas patriarcha Jerozolimy, Aymar, w piśmie potwierdził podarowanie klasztorowi Bożogrobców w Miechowie soli z Bochni, czego dokonał rycerza Mikor Gryfita. Odkrycie soli kamiennej w 1248 roku przez Wierzbięta Gryfitę i powstanie Żupy bocheńskiej (kopalni soli), doprowadziło 27 lutego 1253 do nadania Bochni praw miejskich przez Bolesława Wstydliwego. Miasto lokowano na prawie magdeburskim, a osadę nazwano Bochnią. 
Obecnie Bochnia jest siedzibą powiatu i miastem, które nie zapominając o swej 800-letniej historii szuka szans dalszego rozwoju w przyszłości. Istniejący i tworzący się przemysł nie stanowi zagrożenia dla środowiska naturalnego miasta. Szansą na dynamiczny rozwój Bochni jest więc jej przekształcenie w ośrodek turystyki, rekreacji i lecznictwa – w oparciu o walory mikroklimatyczne i turystyczne kopalni soli. Już w XVI wieku niektórzy podróżnicy odwiedzający bocheńską żupę np. Jodok Willich z Reszla, napomykali o jej leczniczych właściwościach

Wg danych GUS z końca 2014 roku, Bochnię zamieszkiwały 30 104 osoby. 

Pocztówka została wydana przez DDK Edition. Na zdjęciach autorstwa Dariusza Krakowiaka znajdują się: 
  • Rynek Główny z pomnikiem Kazimierza Wielkiego z 1871 roku i późnobarokowy klasztor dominikanów z XVI-XVII mieszczący obecnie Muzeum im. prof. Stanisława Fischera;
  • Uzdrowisko Kopalnia Soli Bochnia, Hotel "Szyb Sutoris";
  • odbudowana dzwonnica z XVI wieku przy Bazylice św. Mikołaja Biskupa;
  • barokowe kamieniczki z przełomu XVII i XVIII wieku przy Rynku Głównym.

20 czerwca 2015

Gmina Gubin

Gmina wiejska Gubin położona jest w zachodniej części województwa lubuskiego, w powiecie krośnieńskim, tuż przy granicy z Niemcami. To największa powierzchniowo gmina w województwie lubuskim zajmująca 2,72 % jego powierzchni. Historycznie gmina leży w krainie Łużyc Dolnych, które należały do Słowian połabskich zwanych Sorbami, sami zaś określali się mianem Syrbów – Serbów.
Gmina Gubin oferuje turystom bogate walory przyrodnicze i turystyczne. Na jej terenie znajduje się Krzesiński Park Krajobrazowy położony w środkowym biegu Odry, założony w 1998 roku. Kolejnym miejscem, które warto zobaczyć to rezerwat leśny  Uroczysko Węglińskie, położone pomiędzy wsią Suchodół a Węglinami. W pagórkowatym, przecinanym jarami o stromych zboczach terenie wyróżnić możemy dwa zespoły leśne: świetlistą dąbrowę i las bukowo–dębowy. Wiele spośród rosnących tu 100 do 200-letnich dębów i buków osiąga naprawdę imponujące rozmiary. We wsi Komorów rośnie najgrubszy (887 cm) i najstarszy (ponad 430 letni) wiąz szypułkowy w Polsce, a może i najstarszy w Europie. W kolejnym rezerwacie rezerwacie przyrody  - Dębowiec - występuje największy chroniony gatunek owadów: jelonek rogacz i kozioróg dębosz. Ponadto istnieje jeszcze rezerwat przyrody Gubińskie Mokradła, który chroni populację ptaków wodnych i błotnych oraz najcenniejszych pod względem ornitologicznym siedlisk będących ostoją w okresie lęgów, jak i podczas wędrówek. 
Przez gminę Gubin przebiega 6 szlaków pieszych (o długości od 6 do 16 km) oraz szlaki: Szlak po Starym Kraju i Szlak po Świętym Kraju.
Oprócz bogactwa przyrodniczego na turystów czekają także inne atrakcje, takie jak kościoły, jeziora, Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego w Bieżycach oraz pałac z XIX wieku w Luboszycach.

Wg danych GUS z końca 2014 roku, gminę Gubin zamieszkiwały 7 343 osoby. 

Pocztówka ze zdjęciami Anny Durawy oraz z archiwum Urzędu Gminy Gubin przedstawia: kościół w Witaszkowie, bogactwo lasów, kościół w Starosiedlu (z lewej), gubińską przyrodę (środek), Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego w Bieżycach, pałac w Luboszychac i kolumnę w Brzozowie (z prawej).


16 czerwca 2015

Wysokie (gmina Wysokie)

Wysokie to osada gminna położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w centralnej części Wyżyny Lubelskiej.

Wysokie jest siedzibą gminy posiadającej bogate walory przyrodniczo-krajobrazowe, co podnosi jej atrakcyjność rekreacyjną. Południowo–zachodnia część gminy bezpośrednio przylega do obszaru Parku Krajobrazowego Roztocza Zachodniego. Malowniczy krajobraz, lesistość i świeże powietrze dają możliwość turystyki i wypoczynku.
W Wysokiem znajdują się dwa obiekty zabytkowe: kościół rzymskokatolicki Świętego Michała Archanioła i  cmentarz parafialny z połowy XIX wieku.
Wysokie założył w 1360 roku Łukasz Górka (Łukasz z Górki), który wybudował zamek obronny. W 1368 roku wieś otrzymała prawa miejskie od króla Kazimierza Wielkiego. Jaśko z Biedzin (Biedziński), właściciel Wysokiego, w 1413 roku wybudował drewniany kościół Wniebowzięcia NMP i św. Wojciecha. W 1800 roku księżna Anna z Sapiehów Jabłonowska, kolejna właścicielka Wysokiego, rozpoczęła budowę murowanego kościoła, którą dokończył bratanek męża Anny - Maciej Jabłonowski - następny właściciel miejscowości. Kościół parafialny wybudowany przez Jabłonowskich był zbyt mały i na jego miejsce, staraniem księdza Albina Jędrzejowskiego (proboszcza parafii Wysokie), wybudowano w latach 1906-1908 nowy kościół. Jego konsekracji dokonał biskup lubelski Franciszek Jaczewski w dniu 10 listopada 1914 roku. 

Wg danych GUS z końca 2014 roku, gminę Wysokie zamieszkiwały 4 672 osoby. Miejscowość Wysokie liczy kilkaset osób. Odnotowuje się tendencję zniżkową w ludności gminy. 

Pocztówka, wydana przez Wydawnictwo KORONIS przedstawia kościół Świętego Michała Archanioła w Wysokiem. Fot. Andrzej Godziszewski.

08 czerwca 2015

Gniezno - Pierwsza Stolica Polski

Gniezno to miasto królewskie Korony Królestwa Polskiego, położone w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim. Jest siedzibą archidiecezji gnieźnieńskiej, a także prymasów Polski.

Gniezno już od I połowy X wieku stało się centralnym grodem plemiennego państwa Polan. W kształtującym się państwie polskim, zwanym też Państwem Gnieźnieńskim, jak poświadcza dokument oblacyjny z końca X w., Gniezno pełniło rolę ośrodka stołecznego, związanego z rodem Piastów. Miasto, zanim stało się główną rezydencją monarchy, było małą osadą. Jej początki sięgają przełomu VI i VII w.  Rozwojowi osady, położonej na wzniesieniu zwanym Wzgórzem Panieńskim, sprzyjała bliskość ośrodka politycznego i kulturalnego na Wzgórzu Lecha. Tutaj, jak poświadczają badania archeologiczne, pod koniec VIII w. powstał gród z siedzibą książęcą i podgrodzie, otoczone wałami drewniano-ziemnymi. Przypuszcza się, że pierwsza kamienna świątynia chrześcijańska powstała już w IX w. za panowania Lestka. Mieszko I - pierwszy historycznie poświadczony władca Polski, powołał do życia państwo o znacznym zasięgu terytorialnym i umocnił je politycznie poprzez chrystianizację. Akt chrztu odbył się prawdopodobnie w Gnieźnie, w Wielką Sobotę w 966 r. Gniezno stało się stolicą młodego państwa, było ośrodkiem rzemieślniczym i handlowym. 

Miasto posiada zabytki i atrakcje turystyczne. Przez Gniezno przebiega kilka szlaków turystycznych: 
  • Szlak Piastowski, 
  • Szlak Romański, 
  • Wielkopolska Droga św. Jakuba,
  • Szlak Pałaców i Dworów Powiatu Gnieźnieńskiego. 
Ponadto w Gnieźnie są także szlaki piesze: żółty, niebieski, czerwony oraz Szlak Lednicki. Szlak żółty jest szlakiem pamięci ofiar II wojny światowej, a czerwony to szlak wyprawy gimnazjalistów trzemeszeńskich w 1863 roku.

Wg danych GUS z końca 2014 roku, Gniezno zamieszkiwało 69 686 osób.

Pocztówkę wydrukowała drukarnia Cyfrowy Druk.  Zdjęcia autorstwa Radosława Wróblewskiego przedstawiają:
  • widok na katedrę;
  • rzeźby przydrożne;
  • Pomnik Mieszka I i Bolesława Chrobrego.